The principle of strict liability is a key concept in anti-doping regulations that is implemented by WADA and its partner organizations. According to this principle, athletes are responsible for any prohibited substance found in their system, regardless of how it got there or whether they intended to use it for performance enhancement. (Ang prinsipyo ng strict liability ay isang mahalagang konsepto sa mga regulasyon laban sa paggamit ng mga bawal na gamot sa pampalakas ng performance na ipinapatupad ng WADA at ng mga kasosyo nito. Ayon sa prinsipyong ito, ang mga manlalaro ay responsable sa anumang bawal na sangkap na matatagpuan sa kanilang katawan, kahit pa hindi nila ito sinadya o intensyonal na ginamit para sa pampalakas ng kanilang performance.)

 

This means that an athlete can be sanctioned for a doping violation even if they did not knowingly or intentionally use a prohibited substance. This principle places the burden of ensuring that no prohibited substances enter an athlete's body squarely on the athlete themselves. Athletes are therefore responsible for ensuring that they understand the anti-doping rules, that they use only authorized medications, and that they take precautions to avoid any accidental or unintentional doping violations. (Ibig sabihin nito, maaaring parusahan ang isang atleta sa paglabag sa patakaran laban sa paggamit ng bawal na gamot kahit na hindi nila alam o intensyonal na ginamit ang bawal na sangkap. Inilalagay ng prinsipyong ito ang responsibilidad ng pagtitiyak na walang bawal na sangkap na nakakapasok sa katawan ng isang atleta sa kanila mismong mga manlalaro. Kaya't responsibilidad ng mga atleta na siguraduhin na nauunawaan nila ang mga patakaran sa laban sa paggamit ng bawal na gamot, gamitin lamang ang mga awtorisadong gamot, at mag-ingat upang maiwasan ang anumang di-sadyang o hindi-intensyonal na paglabag sa mga patakaran.)

 

The principle of strict liability is based on the idea that the use of prohibited substances or methods is inherently wrong and contrary to the spirit of fair play in sport. It also recognizes that doping can have negative effects on both the individual athlete and the wider sport community. (Ang prinsipyong ito ay nakabatay sa ideya na ang paggamit ng bawal na gamot o mga pamamaraan ay inherently mali at labag sa espiritu ng patas na laro sa sports. Ipinapakita rin nito na ang paggamit ng bawal na gamot ay may negatibong epekto hindi lamang sa indibidwal na atleta kundi sa mas malawak na komunidad ng sports.)

 

It is important to note that there are some limited exceptions to the strict liability principle, such as when an athlete can demonstrate that they were inadvertently exposed to a prohibited substance through no fault of their own, or that the substance was present in a medication they were taking for a legitimate medical condition. However, in general, the strict liability principle places the responsibility for avoiding doping violations squarely on the athletes themselves. (Mahalagang tandaan na mayroong ilang limitadong mga exemption sa prinsipyo ng strict liability, gaya ng kung maipapakita ng isang atleta na di-sadya silang nakatagpo ng bawal na sangkap na hindi nila kasalanan, o kung ang bawal na sangkap ay matatagpuan sa isang gamot na kanilang iniinom para sa kanilang legitimong kundisyon sa kalusugan. Gayunpaman, sa pangkalahatan, ang prinsipyo ng strict liability ay naglalagay ng responsibilidad sa mga atleta mismo upang maiwasan ang paglabag sa patakaran laban sa paggamit ng bawal na gamot.)

​